Дар вафои ишқи ту машҳури хубонам чу шамъ,
Шабнишини кӯи сарбозону риндонам чу шамъ.
бештарСар ба майдони бало бохтам, эй Ибни Ямин,
То бигӯянд ҳама ошиқи сарбоз маро.
Як фӯтаи пашмини сиёҳ, ки сарбозону шубонон пойтоба месозанд, печонидаанд.
Дар ҷаҳони нафс ошиқро кам аз ғозӣ нест,
Гоҳи сарбозӣ мақоме камтар аз ғозӣ нест.
Қадаме чанд бо ман рафоқат кунӣ ва аз гуфти ман сар бозназанӣ.